Oog voor elkaar: “Geduld is een schone zaak”.
In het kader van het motto “Oog voor elkaar” had ik een interview met Marleen Peters van Inner-go Begeleiding in Mill. Ik was nog niet met Inner-go bekend en benieuwd naar het werk. Marleen is eigenaar en manager van Inner-go dus die kan mij er alles over vertellen.
Vertel eens wat over Inner-go, Marleen?
Ze buigt zich naar mij toe: “Wat in dit pand zit is dagbesteding d’n Ambacht, een onderdeel van Inner-go. Inner-go bestaat zo’n 13 jaar. Zelf doe ik dit werk al 20 jaar. Ja, wel lang eigenlijk. Ik ben ooit in loondienst begonnen in een jeugdzorgorganisatie. Toen dat bedrijf stopte ben ik voor mezelf begonnen. Weet je Elly, ik ben al vroeg besmet met de liefde voor dit werk. Je kent mijn moeder, Trudy Peters. Zij werkte in de jeugdzorg, ik groeide op met haar verhalen. Ik wilde al vroeg die richting op”.
Maar je zit zo met regelgeving en dergelijke. Wat is er nu leuk aan dit werk?
Marleen kijkt geschokt: “Leuk? Het helpen van mensen die vastlopen in de maatschappij kun je niet leuk vinden, wel interessant. Wij hebben namelijk een moeilijke maatschappij, maar je kunt wel kortstondig of wat langer mensen helpen. Onze specifieke doelgroep is mensen met autisme. Onze maatschappij blijft voor de meeste van die mensen moeilijk om in te functioneren. Ze hebben ondersteuning nodig. Voor volwassenen heb ik een contract, een aanbesteding bij de gemeente. Met de jeugd werk ik op basis van een persoonsgebonden budget (PGB). Nederland wil echter een beetje af van de PGB’s, dus daardoor hebben wij een terugloop van de jeugd in onze organisatie”.
Moet je voor dit werk erg stevig in je schoenen staan, Marleen?
Marleen glimlachend: “Dat is verschillend per persoon. Natuurlijk is geduld een schone zaak. Je moet bij de client doorvragen naar de kern en goed luisteren. Waar liggen de onderliggende behoeften van de hulpvraag? Inner-go is een organisatie die breed denkt en ook zorgt. Je hebt thuis begeleiding en je hebt dagbesteding. Maar we hebben ook logeeropvang bij vakantiepark Landal in Overloon”.
Voor welke doelgroepen werken jullie?
“Wij ondersteunen mensen met een indicatie vanuit de WMO, WLZ of jeugdzorg, van basisschool leeftijd tot 65 jaar. Wij bieden geen thuiszorg, alleen begeleiding. Samen de administratie doen, samen de boodschappen doen, samen sociale contacten zoeken en onderhouden. Het geeft je enorm veel voldoening als een client de eigen regie in het leven kan vinden, waarna wij vervolgens kunnen loslaten”, klinkt Marleen bewogen.
Moet je ook naar buiten optreden, Marleen? Bijvoorbeeld om Inner-go te promoten?
Ze grijnst naar me en zegt: “Op de voorgrond treden is niet hetgeen wat ik heel leuk vind, maar Inner-go is mijn bedrijf en dat moet je af en toe promoten, ja. Toevallig zijn we vanavond te gast bij Sas en Bep in Myllesweerd. Wij mogen hun medewerkers en vrijwilligers wat meer vertellen over autisme. Weet je trouwens dat er ook cliënten van ons bij jouw dochter Anita in therapie zitten? Verder is het heel goed om bij de client aan de keukentafel te zitten, maar soms is loskoppelen van de thuissituatie juist goed en een gesprek op kantoor laten plaats vinden. Een andere omgeving waar ze bijvoorbeeld niet het aanrecht met de vaat zien staan.”
Hoe groot is je organisatie?
“Ik begeleid zelf nog 7 cliënten. Die binding wil ik houden. Verder komt er veel kijken bij het managen en organiseren. Ik heb 5 mensen parttime in loondienst en zo’n 6 ZZP’ers’. Er zijn 10 tot 11 mensen bij het bedrijf betrokken. Het is een klein, hecht team, heel trouw. Het stukje dagbesteding hier doet Sandy zelfstandig, daar hoef ik me weinig mee te bemoeien. Ik moet trouwens meer leren delegeren. Op de dagbesteding zijn er nu 6 cliënten, dat is nog groeiende. In zijn totaliteit zijn er ongeveer 45 cliënten binnen Inner-go.
Mag ik nog iets over jezelf weten?
“Natuurlijk”, glimlacht Marleen. “Ik heb een partner en een stiefzoon van 15. Wij wonen in Mill. Ik hou zelf van sporten, wekelijks mountainbiken, fitness en Yoga. Ik lees graag boeken. Ik heb behoefte aan actief bezig zijn maar houd ook erg van rust. De balans moet goed zijn. Ook ga ik graag met de caravan op vakantie.”
Voldaan neem ik afscheid van Marleen. Wat zijn er in ons kleine landje toch boeiende mensen met mooie verhalen.
Elly Meijnders
